Autorijden is voor veel mensen belangrijk. Het symboliseert volwassenheid en het geeft vrijheid en onafhankelijkheid. Wanneer door ziekte de rijvaardigheid ter discussie komt te staan, is dit een uiterst pijnlijke aangelegenheid. Mensen schatten hun eigen rijvaardigheid ondanks cognitieve of lichamelijke achteruitgang vaak nog hoog in en precies door de toenemende beperkingen zijn ze meer afhankelijk van de auto. Het niet meer mogen rijden, de lege parkeerplek voor de deur en het aangewezen zijn op ander vervoer (de kinderen, de buurttaxi, de bus, de scootmobiel) worden ervaren als gezichtsverlies.
Als arts is ons door de wetgever een belangrijke plaats toebedeeld in het herkennen van afnemende rijvaardigheid en het bespreekbaar maken daarvan. U speelt als specialist ouderengeneeskunde een rol in het motiveren van mensen en hun zorgsysteem om de rijvaardigheid te laten onderzoeken door het CBR of om de auto te laten staan. Het vraagt kennis, gevoeligheid, tact en overtuigingskracht om hier goed invulling aan te geven.
Deze cursus gaat in op rijvaardigheid en rijbevoegdheid bij cognitieve stoornissen. Aan bod komen de volgende vraagstukken:
- Wanneer is het noodzakelijk om het thema rijvaardigheid aan te snijden?
- Hoe kunt u dat doen?
- Binnen welke juridische en verzekeringstechnische kaders vindt dit gesprek plaats?
- Hoe verloopt de verdere procedure rondom keuring en rijvaardigheidsonderzoek bij het CBR?
- Welke alternatieve vervoersmogelijkheden bestaan er voor het zelf autorijden?
