Hartfalen is een neurohormonale ontregeling die samenhangt met de pompfunctie van het hart. Er zijn tal van verschijningsvormen van hartfalen, wat ertoe leidt dat het een heterogeen ziektebeeld is. Afhankelijk van de verschijningsvorm wordt het ziektebeeld met verschillende diagnostische methoden geëvalueerd. Elk jaar krijgen bijna 38.000 mensen voor het eerst de diagnose hartfalen: 52% is vrouw en 48% man. Naar schatting leven er zo’n 240.000 mensen met hartfalen in Nederland. Hiervan is twee derde 75 jaar of ouder. In 2020 zijn 3145 mannen en 3985 vrouwen overleden aan hartfalen. Wegens de problemen met de definiëring van hartfalen enerzijds en het grote aantal niet gediagnosticeerde gevallen anderzijds is de prevalentie niet exact aan te geven.
Deze nascholing is gebaseerd op de NHG standaard 2021 , recente Randomised Controled Trials of meta-analyses. De verschillen tussen de NHG standaard en de ECS(European Society of Cardiology)-richtlijn uit 2021 worden aangegeven.
Er komen verschillende groepen medicamenten aan bod: diuretica, ACE-remmers, bètablokkers, aldosteronantagonisten, angiotensine-II-receptorantagonisten, digoxine, vaatverwijders, calciumantagonisten en SGLT2-remmers. In deze cursus treft u recente inzichten aan over de waarde van deze middelen bij de behandeling van hartfalen. Tevens wordt een aantal nieuwe medicamenten besproken.
