Na 30 jaar onderbreking start verpleegkundige Claudia (niet haar echte naam) met werken bij een zorgresidentie en ze werkt daar uitsluitend de nachten. Ze is gedurende de nacht de enige medewerker die aanwezig is.
Ze verzorgt ondermeer mevrouw de Vries (niet haar echte naam) die lijdt aan dementie en ’s nachts onrustig is. Mevrouw de Vries krijgt daarvoor verschillende soorten medicatie, waar ze wisselend op reageert. Op een bepaald moment breekt ze ’s nachts haar arm, wat mogelijk een gevolg is van gebruik van de onrustmedicatie. De klacht komt van de dochter van mevrouw de Vries, ze is inmiddels overleden.
Wat gebeurde er?
De klacht van de dochter van mevrouw de Vries gaat over verschillende onderwerpen, waaronder de onrustmedicatie die mevrouw kreeg. Uit de rapportages blijkt dat mevrouw verschillende soorten onrustmedicatie (lorazepam, dipiperon en diazepam) kreeg. De toedienlijsten zijn niet meer beschikbaar, waardoor niet duidelijk is in hoeverre deze waren voorgeschreven en wat de arts heeft aangegeven over hoeveelheden en tijdstippen.
Wat wel blijkt uit de rapportage is dat mevrouw vaak onrustmedicatie kreeg, er nauwelijks gerapporteerd werd over werking en bijwerking van de medicatie en dat de dochter van mevrouw onvoldoende op de hoogte is van deze medicatie. Ook werd de medicatie gegeven terwijl deze verborgen was in een aardbei.
De feiten
Het geven van onrustmedicatie wordt beschouwd als een vrijheidsbeperkende maatregel. Dit mag niet zomaar en moet gebeuren in overleg met de zorgvrager, of, als die daar niet toe in staat is, met de vertegenwoordiger van de zorgvrager. Dit is niet gebeurd. Daarnaast heeft mevrouw de medicatie verborgen in een aardbei gekregen. Ook dit mag niet: je mag iemand niet zonder medeweten medicatie toedienen.
Hoe kun je nog BIG geregistreerd zijn?
Als je 30 niet hebt gewerkt en je bent ooit opgeleid tot verpleegkundige, heb je je dan niet afgevraagd of je begeleiding wilde toen je weer aan de slag ging op zo’n zware afdeling? Heb je nooit gedacht: in mijn eentje in de nacht, is dat wel een goed idee? En heb je nooit gedacht: hoe zit het ook weer met medicatie, nieuwe regels en afspraken? Zou ik daar niet eens een cursus over volgen?
Er is dus een hoop misgegaan en daarvoor is de verpleegkundige/verzorgende IC berispt door het tuchtcollege. Ik vind het vreemd dat deze persoon niet geschrapt is uit het BIG register. Immers heeft ze 30 jaar niet gewerkt als verpleegkundige en alleen al op grond daarvan is zij dus niet bekwaam meer. Ook heeft ze geen moeite genomen om haar bekwaamheid weer op peil te brengen. Daarmee voldoet ze niet alleen niet aan de regels, maar laat ze toch ook blijken niet te snappen waar het om gaat?
Ook een paar andere vragen knagen nog aan mij. Namelijk richting de organisatie.
Wat hebben jullie gedaan om te waarborgen dat veilige zorg wordt geleverd?
De organisatie presenteerde de medewerker als verpleegkundige aan bewoners en familie, terwijl zij al 30 jaar haar vak niet uitoefende. Hebben jullie als organisatie geen vragen gesteld bij die BIG registratie? En waarom hebben jullie geen scholingstraject voorgesteld voor bijvoorbeeld medicatieveiligheid? De vrijheidsbeperkende maatregel met medicatie is zonder vragen uitgevoerd door de verzorgende, maar waar is dat begonnen? Als organisatie moet je toch kunnen waarborgen dat zorgvragers goede zorg krijgen. Hoe is daar in deze (en in andere??) situatie aan voldaan? En hoe zit dat eigenlijk: is er een link tussen de tuchtcommissie en de Inspectie?
Ik ben benieuwd hoe jij ernaar kijkt. Of ben ik nou zo’n pietlut die niks snapt van wat er op de werkvloer gebeurt?
Wel je vakkennis op peil houden? Lees hier alles over onze e-learnings voor de verzorgende.
